Dolar nowozelandzki jest oficjalną walutą Nowej Zelandii, a także jej państw stowarzyszonych oraz terytoriów zależnych. Jeden nowozelandzki dolar dzieli się na sto centów. Waluta posiada międzynarodowy kod NZD.
Historia nowozelandzkiej waluty
Nowozelandzki dolar wszedł do obiegu w 1967 roku, zastępując tym samym nowozelandzkiego funta. Do momentu wymiany waluty, nowozelandzkie funty funkcjonowały jako środek płatniczy także w Zachodnim Samoa, który do 1962 roku był terytorium zależnym od Nowej Zelandii. Wraz z pojawieniem się dolara, w Samoa wprowadzono własną walutę. Nowa Zelandia przygotowywała się na wymianę pieniędzy już od 1959 roku. Podczas konsultacji padało wiele nazw dla nowego pieniądza, w tym m.in. nawiązujący do nazwy kraju zeal, oznaczający gorliwość i zapał. Za emisję dolara nowozelandzkiego odpowiada centralny Reserve Bank of New Zealand.
Monety i banknoty
W obowiązującym obiegu znajdują się monety o nominałach 10, 20, 50 centów oraz 1 i 2-dolarówki, a także banknoty o wartości 5, 10, 20, 50 i 100 dolarów. Na awersach monet widoczny jest portret Królowej Elżbiety II, natomiast rewersy przedstawiają różne narodowe symbole. Począwszy od 1999 roku, wszystkie banknoty produkowane są wyłącznie z polimeru. Wierzchnia strona ozdobiona jest podobiznami ważnych dla historii Nowej Zelandii osobistości, takich jak m.in. Sir Edmund Hillary, Kate Sheppard czy Królowa Elżbieta II. Wyglądu banknotów dopełniają grafiki na rewersach, prezentujące kojarzoną z Nową Zelandią przyrodę parków narodowych.
Nowa Zelandia NZD dolar nowozelandzki
Dolar nowozelandzki jest oficjalną walutą Nowej Zelandii, a także jej państw stowarzyszonych oraz terytoriów zależnych. Jeden nowozelandzki dolar dzieli się na sto centów. Waluta posiada międzynarodowy kod NZD.
Historia nowozelandzkiej waluty
Nowozelandzki dolar wszedł do obiegu w 1967 roku, zastępując tym samym nowozelandzkiego funta. Do momentu wymiany waluty, nowozelandzkie funty funkcjonowały jako środek płatniczy także w Zachodnim Samoa, który do 1962 roku był terytorium zależnym od Nowej Zelandii. Wraz z pojawieniem się dolara, w Samoa wprowadzono własną walutę. Nowa Zelandia przygotowywała się na wymianę pieniędzy już od 1959 roku. Podczas konsultacji padało wiele nazw dla nowego pieniądza, w tym m.in. nawiązujący do nazwy kraju zeal, oznaczający gorliwość i zapał. Za emisję dolara nowozelandzkiego odpowiada centralny Reserve Bank of New Zealand.
Monety i banknoty
W obowiązującym obiegu znajdują się monety o nominałach 10, 20, 50 centów oraz 1 i 2-dolarówki, a także banknoty o wartości 5, 10, 20, 50 i 100 dolarów. Na awersach monet widoczny jest portret Królowej Elżbiety II, natomiast rewersy przedstawiają różne narodowe symbole. Począwszy od 1999 roku, wszystkie banknoty produkowane są wyłącznie z polimeru. Wierzchnia strona ozdobiona jest podobiznami ważnych dla historii Nowej Zelandii osobistości, takich jak m.in. Sir Edmund Hillary, Kate Sheppard czy Królowa Elżbieta II. Wyglądu banknotów dopełniają grafiki na rewersach, prezentujące kojarzoną z Nową Zelandią przyrodę parków narodowych.
Zobacz inne waluty:
[display-posts category=”waluty-swiata” posts_per_page=”4″ orderby=”rand”]