Lira turecka jest jednostką monetarną Turcji oraz uznawanego przez nią Cypru Północnego. Jedna lita turecka dzieli się na 100 kuruszy. Waluta oznaczana jest międzynarodowym kodem TRY, a przed 2005 rokiem TRL.
Historia tureckiej waluty
Lira oficjalnie trafiła do tureckiego obiegu w 1844 roku, jednak poprzedzający ją kurus funkcjonował na terenie Imperium Osmańskiego już od 1688 r. Początkowo wartość waluty ustalano w oparciu o bimetalizm, czyli relację wartości metali szlachetnych. Wraz z nadejściem I wojny światowej zrezygnowano z tej praktyki. Jeszcze w latach 30-tych tureckie monety i banknoty opisywane były pismem arabskim, a ostatnia taka seria została wypuszczona na rynek w 1928 roku. W następnych latach waluta opatrzona była już pismem łacińskim oraz wizerunkiem Mustafy Kemala Atatüka, nazywanego często ojcem tureckiego narodu, pierwszego prezydenta Republiki Turcji.
W takiej formie lira przetrwała do 2005 roku, kiedy to z powodu hiperinflacji przeprowadzono denominację. Do użytku wprowadzona została nowa lira turecka. Gigantyczna inflacja w Turcji sprawiła nawet, że lira trafiła do Księgi Rekordów Guinessa jako najbardziej bezwartościowa waluta świata. Nowa lira turecka funkcjonowała do końca 2008 roku, po czym zastąpiono ją zwykłą „lirą” bez przedrostka „nowa”.
Charakterystyka liry tureckiej
Obecnie w obiegu spotkać można banknoty o nominałach 5, 10, 20, 50, 100 oraz 200 lir. Awers każdego z nich wciąż przyozdobiony jest podobizną M. K. Ataruka. Natomiast na rewersach znajdują się inne osobistości istotne dla tureckiej historii, nauki czy kultury, a także różne kojarzone z nimi atrybuty. Na słynnym banknocie 200 lir widnieje na przykład portret poety Yunusa Emrego, fragment jego utworu oraz symbole zaczerpnięte z twórczości, czyli mauzoleum, gołąb oraz róża.
Tureckie banknoty są bardzo dobrze zabezpieczone przed podrabianiem. Po lewej stronie awersu widnieje znak wodny, natomiast po prawej znajduje się pasek holograficzny. Mniej więcej na środku banknotu zobaczyć można zmieniający kolor zabezpieczający pasek oraz metalowy, wtopiony napis TL z nominałem. Na banknocie znajduje się również oznaczenie cyfrowe wykonane techniką wypukłego druku, pozwalające na rozpoznanie wartości nominału poprzez dotyk. Na rynku funkcjonują także tureckie monety, bite w nominałach 1, 5, 10, 25, 50 kuruszy oraz 1 lira. Na rewersie również znajduje się wizerunek Ataruka, natomiast na awersie data wybicie oraz nominał. Moneta 50 kuruszy dodatkowo przedstawia most nad Bosforem w Stambule.
Turcja TRY lira turecka
Lira turecka jest jednostką monetarną Turcji oraz uznawanego przez nią Cypru Północnego. Jedna lita turecka dzieli się na 100 kuruszy. Waluta oznaczana jest międzynarodowym kodem TRY, a przed 2005 rokiem TRL.
Historia tureckiej waluty
Lira oficjalnie trafiła do tureckiego obiegu w 1844 roku, jednak poprzedzający ją kurus funkcjonował na terenie Imperium Osmańskiego już od 1688 r. Początkowo wartość waluty ustalano w oparciu o bimetalizm, czyli relację wartości metali szlachetnych. Wraz z nadejściem I wojny światowej zrezygnowano z tej praktyki. Jeszcze w latach 30-tych tureckie monety i banknoty opisywane były pismem arabskim, a ostatnia taka seria została wypuszczona na rynek w 1928 roku. W następnych latach waluta opatrzona była już pismem łacińskim oraz wizerunkiem Mustafy Kemala Atatüka, nazywanego często ojcem tureckiego narodu, pierwszego prezydenta Republiki Turcji.
W takiej formie lira przetrwała do 2005 roku, kiedy to z powodu hiperinflacji przeprowadzono denominację. Do użytku wprowadzona została nowa lira turecka. Gigantyczna inflacja w Turcji sprawiła nawet, że lira trafiła do Księgi Rekordów Guinessa jako najbardziej bezwartościowa waluta świata. Nowa lira turecka funkcjonowała do końca 2008 roku, po czym zastąpiono ją zwykłą „lirą” bez przedrostka „nowa”.
Charakterystyka liry tureckiej
Obecnie w obiegu spotkać można banknoty o nominałach 5, 10, 20, 50, 100 oraz 200 lir. Awers każdego z nich wciąż przyozdobiony jest podobizną M. K. Ataruka. Natomiast na rewersach znajdują się inne osobistości istotne dla tureckiej historii, nauki czy kultury, a także różne kojarzone z nimi atrybuty. Na słynnym banknocie 200 lir widnieje na przykład portret poety Yunusa Emrego, fragment jego utworu oraz symbole zaczerpnięte z twórczości, czyli mauzoleum, gołąb oraz róża.
Tureckie banknoty są bardzo dobrze zabezpieczone przed podrabianiem. Po lewej stronie awersu widnieje znak wodny, natomiast po prawej znajduje się pasek holograficzny. Mniej więcej na środku banknotu zobaczyć można zmieniający kolor zabezpieczający pasek oraz metalowy, wtopiony napis TL z nominałem. Na banknocie znajduje się również oznaczenie cyfrowe wykonane techniką wypukłego druku, pozwalające na rozpoznanie wartości nominału poprzez dotyk. Na rynku funkcjonują także tureckie monety, bite w nominałach 1, 5, 10, 25, 50 kuruszy oraz 1 lira. Na rewersie również znajduje się wizerunek Ataruka, natomiast na awersie data wybicie oraz nominał. Moneta 50 kuruszy dodatkowo przedstawia most nad Bosforem w Stambule.
Zobacz inne waluty:
[display-posts category=”waluty-swiata” posts_per_page=”4″ orderby=”rand”]