Wysoka pozycja ekonomiczna danego kraju, to jeden z najważniejszych aspektów wpływających na jego bezpieczeństwo i stabilność gospodarczą przejawiającą się zwiększeniem atrakcyjności inwestycyjnej danego obszaru, co przyciąga inwestorów gwarantujących intratne kontrakty. Jedną z możliwości sprawdzenia i ustalenia pozycji gospodarki krajowej na tle innych, jest tzw. bilans płatniczy.
Czym jest bilans płatniczy?
Bilans płatniczy to ustalenie poziomu relacji gospodarki krajowej z innymi, zagranicznymi. Stanowi wykaz wszystkich transakcji ekonomicznych zawieranych między krajowymi i zagranicznymi podmiotami gospodarczymi. Jego sporządzanie, uwzględnia pewne, ustalone wcześniej okresy. Bilanse płatnicze mogą być wskazaniem relacji za poszczególne miesiące, kwartały czy lata. Mogą one dotyczyć również całej gospodarki lub tylko wybranych jej obszarów. W Polsce, za publikację krajowego bilansu płatniczego, odpowiada Narodowy Bank Polski.
Z czego składa się bilans płatniczy?
Kompletność bilansu płatniczego określa pięć podstawowych punktów, na które składają się wszystkie możliwe transakcje ekonomiczne. Pierwszym z nich jest rachunek obrotów bieżących, na który składa się: saldo obrotów towarowych, saldo usług i dochodów oraz salda transferów bieżących. Punkt drugi stanowi rachunek kapitałowy, uwzględniający dochody i rozchody. Rachunek Finansowy wskazuje inwestycje bezpośrednie, portfelowe oraz wszelkie inne, a także instrumenty finansowe, jak wszelkie ustawy o rachunkowości wpływające na wynik inwestycji. Czwarty punkt nakreśla saldo błędów i opuszczeń, ostatni zaś oficjalne rezerwy walutowe, na które składają się wszelkie płynne aktywa zagraniczne, będące w posiadaniu i pod kontrolą krajowego banku centralnego.
Bilans płatniczy w kraju
Dążeniem każdego kraju, jest utrzymanie równowagi bilansu płatniczego, najważniejszego aspektu wydajnej gospodarki. Równowaga bilansu polega na utrzymaniu różnicy zysku w stosunku do wydatków, na równym, zerowym poziomie. Niezrównoważony bilans płatniczy występuje jako nadwyżka lub deficyt. Stałe utrzymywanie jednego z nich nie jest możliwe. W pierwszym przypadku, stała nadwyżka prowadziłaby do znacznego osłabienia poziomu gospodarki zagranicznej, z którą dany kraj prowadzi inwestycje. W drugim, szybko doprowadzi do wyczerpania własnych rezerw deficytowych.
Ten wpis nie posiada jeszcze żadnych komentarzy.